تفاوت بین کابل کواکسیال و فیبر نوری

الف. کابل کواکسیال

کابل کواکسیال، یک خط کابلی با لایه ای از سیم عایق است که دور یک هادی مسی مرکزی پیچیده شده است. با توانایی ضد تداخل خوب، داده های انتقال پایدار و قیمت ارزان مشخص می شود و همچنین به طور گسترده ای مانند خطوط تلویزیون مدار بسته استفاده می شود. سیم کابل نازک کواکسیال معمولاً در بازار با متری چند دلار فروخته می شود، نه خیلی گران. کابل کواکسیال برای اتصال با سر BNC استفاده می شود و کابل کواکسیال که در بازار فروخته می شود به طور کلی با سر BNC متصل می شود، بنابراین می توانید مستقیماً آن را انتخاب کنید.

　　اما با توجه به تجزیه و تحلیل ویژگی های خود کابل کواکسیال، زمانی که سیگنال در کابل کواکسیال منتقل می شود، تضعیف مربوط به فاصله انتقال و فرکانس خود سیگنال است. به طور کلی، هر چه فرکانس سیگنال بیشتر باشد، تضعیف آن بیشتر است. پهنای باند سیگنال ویدیویی بسیار زیاد است و به 6 مگاهرتز می رسد و قسمت رنگی تصویر در فرکانس بالای فرکانس مدوله می شود، به طوری که سیگنال ویدیویی نه تنها با دامنه کلی سیگنال در هنگام ارسال در سیگنال ضعیف می شود. کابل کواکسیال، بلکه میرایی هر جزء فرکانس بسیار متفاوت است، به خصوص بخش رنگی میرایی بزرگترین است. بنابراین، کابل کواکسیال فقط برای انتقال نزدیک سیگنال های تصویر مناسب است و زمانی که فاصله انتقال به حدود 200 متر برسد، کیفیت تصویر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، به خصوص رنگ کدر و مخدوش می شود.

　　در عمل مهندسی، به ترتیب برای افزایش فاصله انتقال، از تقویت کننده های کواکسیال استفاده می شود. تقویت کننده کواکسیال دارای تقویت مشخصی از سیگنال ویدئویی است و همچنین می تواند اندازه های مختلف اجزای فرکانس مختلف را با تنظیم برابری جبران کند، به طوری که اعوجاج سیگنال خروجی ویدئو از گیرنده تا حد امکان کوچک باشد. با این حال، تقویت کننده های کواکسیال را نمی توان بدون محدودیت آبشاری کرد. عموماً تقویت‌کننده‌های کواکسیال را فقط می‌توان حداکثر ۲ یا ۳ در یک سیستم نقطه به نقطه آبشار کرد، در غیر این صورت نمی‌توان کیفیت انتقال ویدیو را تضمین کرد و تنظیم آنها دشوار است. بنابراین، هنگام استفاده از کابل‌های کواکسیال در سیستم‌های نظارت، فاصله انتقال معمولاً به حدود چهار یا پانصد متر محدود می‌شود تا از کیفیت تصویر خوب اطمینان حاصل شود.

　　به علاوه کابل کواکسیال در سیستم مانیتورینگ برای انتقال سیگنال تصویر برخی از معایب وجود دارد.

　　1، خود کابل کواکسیال تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار می گیرد، کیفیت تصویر تا حدی تحت تاثیر قرار می گیرد؛

　　2، کابل کواکسیال ضخیم تر است، سیم کشی کمتر در برنامه های نظارت فشرده؛

　　3، کابل کواکسیال فقط می تواند سیگنال های ویدئویی را انتقال دهد، اگر سیستم نیاز به انتقال همزمان داده های کنترلی، صدا و سایر سیگنال ها داشته باشد، باید به طور جداگانه سیم کشی شود؛

　　4、کابل کواکسیال توانایی ضد تداخل محدودی دارد. و نمی توان در محیط تداخل قوی استفاده کرد؛

　　5、تقویت کننده کواکسیال همچنین دارای ضعف تنظیم سخت است.

B. فیبر نوری

فیبر نوری (کابل فیبر نوری) سیگنال ها را به شکل پالس های نوری منتقل می کند، بنابراین مواد نیز عمدتاً شیشه یا پلکسی گلاس است. از یک هسته فیبر، روکش و پوشش محافظ تشکیل شده است.

　ساختار کابل فیبر نوری شبیه به کابل کواکسیال است که مرکز آن یک فیبر نوری ساخته شده از شیشه یا پلاستیک شفاف است که توسط یک ماده محافظ احاطه شده است. در صورت نیاز می توان چندین فیبر را در یک کابل فیبر نوری ترکیب کرد. بسته به نحوه تولید سیگنال نوری، فیبرهای نوری را می توان به فیبرهای تک حالته و فیبرهای چند حالته تقسیم کرد.

(«حالت» پرتویی از نور است که با زاویه وارد فیبر می‌شود). فیبر چند حالته عموماً برای اتصال شبکه ها در یک ساختمان اداری یا در مجاورت نسبتاً نزدیک به یکدیگر استفاده می شود. فیبر تک حالته، از سوی دیگر، داده‌های با کیفیت بالاتر را در فواصل طولانی‌تر ارائه می‌دهد و اغلب برای اتصال شبکه‌ها بین ساختمان‌های اداری یا در مناطق پراکنده‌تر جغرافیایی استفاده می‌شود. اگر از کابل فیبر نوری به عنوان رسانه انتقال شبکه استفاده می کنید، باید فرستنده و گیرنده نوری و سایر تجهیزات را نیز اضافه کنید، بنابراین هزینه سرمایه گذاری بیشتر است، به طور کلی کاربردها کمتر استفاده می شود.

　　مهم ترین ویژگی فیبر نوری این است که سیگنال‌های نوری را هدایت می‌کند، بنابراین در معرض تداخل سیگنال‌های الکترومغناطیسی خارجی قرار نمی‌گیرد و نرخ تضعیف سیگنال بسیار آهسته است، بنابراین فاصله انتقال سیگنال بسیار دورتر از انتقال سیگنال‌های الکتریکی کابل‌های مختلف شبکه است و به ویژه برای مکان هایی با محیط الکترومغناطیسی خشن با توجه به ویژگی های بازتاب نوری فیبر نوری، یک فیبر نوری می تواند چندین سیگنال را به طور همزمان ارسال کند، بنابراین سرعت انتقال فیبر نوری می تواند بسیار بالا باشد، شبکه فیبر نوری فعلی 1Gbps 1000Mbps به جریان اصلی شبکه پرسرعت تبدیل شده است. از نظر تئوری بالاترین شبکه فیبر نوری می تواند به سرعت 50000Gbps 50Tbps برسد. با این حال، استفاده از فیبر نوری به عنوان یک رسانه انتقال شبکه به سطح خاصی از تخصص و تجهیزات تخصصی مانند فرستنده نوری نیاز دارد، بنابراین سرمایه گذاری هزینه بیشتر و کمتر در کاربردهای عمومی استفاده می شود.